Op een houten tafel in het gras staat een rijtje appel-tomaatcocktails klaar. De garnering wordt ter plekke uit een houten bak met kruiden geknipt. Op een met vuurkorven omringd veldje nemen groepjes mensen nieuwsgierig een slokje, kijken om zich heen stellen zich aan elkaar voor.
Het is de tuin van wijngaard en zorgboerderij de Amsteltuin in Amstelveen. Eigenaars Jan Schake en Tieke Roosen kijken nog een beetje beduusd naar de net gebouwde receptietafels van op elkaar gestapelde kistjes. Hun zelf geproduceerde witte wijn wordt rondgedeeld door een jonge vrouw op aardbeienkaplaarzen.
De Amsteltuin is de 31e gastlocatie van ‘Buitengewoon in het land’. Dit ‘restaurant zonder muren brengt ‘de tafel naar het land in plaats van het land naar de tafel’.
Organisator Diederik Kahrel verwelkomt de gasten.Sommige mensen heeft hij al vaker gezien, zoals een Amerikaans koppel dat in hun thuisland al frequent te gast was bij Outstanding in the Field, de voorloper van ‘Buitengewoon in het land’. Geëmigreerd naar Nederland bezoeken ze nu drie keer per seizoen Kahrels diners. “Het is hier nog een stuk kleiner, maar we vinden het geweldig.”
Achterin de tuin staat Peter Lute, bekend als jurylid van ‘Masterchef’. Vandaag werkt hij niet in zijn chique restaurant in Ouderkerk aan de Amstel , slechts enkele kilometers verderop, maar kookt hij als gastkok hier buiten, op barbecues. “Zoals ik voor vrienden zou doen”, vertelt hij, “zo voelt het een beetje”.
Straks zet hij makreel op tafel, en varkensnek, zuring en Alkmaarse gort. “Ik wil laten zien dat lekker eten heel lokaal en eenvoudig kan”, zegt hij, terwijl hij van een struik Oost-Indische kers een bloemetje plukt en aanbiedt als voorafje. “Het is van de gekke om vis van de andere kant van de wereld te halen, terwijl hier ook van alles zwemt en groeit.”
Diederik Kahrel is op een omgekeerd kistje geklommen en vertelt over de bedoeling van de avond: de ontmoeting met een ‘paradijselijke’ locatie, met lokaal eten en elkaar. Dan spreekt hij nog zijn wens uit: “Van mij mogen de diners net zo groot worden als die in Amerika, met drie- tot vierhonderd man.”
Ruim zestig gasten lopen via een spoor van kaarsjes naar het midden van de wijngaard. Tussen twee rijen druivenstruiken staat een lange, witbeklede tafel gedekt met borden die door de gasten zelf zijn meegebracht. Op de onderkant is een boodschap geschreven: ‘The sky is the limit’ of ‘het is pas echt crisis als de wijn op is’.
De klapstoeltjes staan dicht op elkaar. “Is dit nu mijn wijnglas of het jouwe”, vraagt iemand aan zijn buurman. “Weet je wat, als ik vanavond een keer jouw glas pak, is dat niet bewust”. Op tafel verschijnen grote plateaus met ‘makreel op drie manieren’. Mensen scheppen voor elkaar op.
Peter Lute komt langs om te vertellen over de volgende gang: pompoensoep met geschuimde dragon. Soms staat iemand op om even bij de koks te kijken. Naast een tafel vol borden, kaarsen en snijplanken staan twee grote barbecues. Een jongen met een kokschort draait stukken varkensnek om ter grootte van een voetbal. Peter Lute snijdt het vlees in plakken, zijn onderlip geconcentreerd naar binnen gezogen. Achter hem roert een jongen in een enorme pan grutten.
Na een dessert met vlierbloesemhangop drinkt de groep op het veldje nog een kop koffie of thee van verse honing-meloen salie uit de kruidenbak. Dan wandelen ze met de gewassen borden rustig weer terug naar hun fiets of auto. Jan en Tineke kijken ze tevreden na.
Ook buiten eten?
Diners van Buitengewoon in het land zijn met 98 euro per persoon niet goedkoop. Je krijgt daarvoor een welkomstaperitief, een vijfgangen diner van regionale ingrediënten met bijpassende wijnen, een rondleiding over de locatie en een afsluiting met ‘slow koffie’ of kruidenthee.
Waar komt het vandaan?
In 1999 zette Jim Denevan in de Verenigde Staten de eerste witbeklede tafel neer en serveerde een ‘zo lokaal mogelijk’ gerecht. Met zijn mobiele restaurant, Outstanding in the Field, wilde hij lokale boeren en voedselkunstenaars eren en ‘het diner weer in contact brengen met het land’. Inmiddels organiseert hij jaarlijks negentig diners op boerderijen, op bergtoppen, in tuinen en in grotten door heel Noord-Amerika, waar vaak honderden mensen op afkomen. Diederik Kahrel van Grand Catering introduceerde het concept in 2011.
Foto: Living on a canal
Gepubliceerd in Trouw