Energielabels moeten de woningmarkt verduurzamen, maar niemand voelt zich er verantwoordelijk voor. En het eenvoudige online aanvraagsysteem blijkt makkelijk te saboteren. Wat is zo’n label waard?
Op de Amsterdamse huizenmarkt hebben energielabels niet veel aanzien. Vertel je een makelaar dat je daarop let, dan kun je rekenen op een spottend lachje. “Zo’n label koop je voor een paar tientjes”, zei die van ons. We kochten, na een zoektocht van een jaar, een huis uit 1932 met energielabel C. Wat konden we doen om dat verder te verduurzamen? De huidige bewoners wisten ons er vreemd genoeg niets over te vertellen. En onze makelaar degradeerde het label opnieuw tot een makkelijk trucje voor een verkoper. “Hij vult wat zaken in en zegt ‘geen idee’ op vragen waar hij geen antwoord op weet.”
Wat is een energielabel dan waard, vroegen we ons af. En wij niet als enigen. Kamerleden van D66, PVV en PvdA en GroenLinks wilden vorige maand meer weten van minister Ollongren (binnenlandse zaken) over opgelegde boetes, gesjoemel met energie-indexen en het definitieve energielabel voor woningen.
Lees het hele artikel in Trouw.