Margreet van Litsenburg (35) deed het. Ze vond de straten rondom haar huis in het Amsterdamse centrum simpelweg te druk. Sinds 2015 werkte ze al als freelancer in de cultuursector, omdat ze had ontdekt dat ze geen ‘kantoortuintype’ was. “Al dat lawaai, gebel en collega’s die continu vragen aan je stellen.” Veel van haar opdrachtgevers kwamen niet uit Amsterdam, dus vroeg ze zich af: ‘waarom zou ik eigenlijk blijven?’
Per toeval kwam Van Litsenburg terecht in het Drentse Beilen, waar haar vriend als boomverzorger een baan vond bij een hoveniersbedrijf. “We wonen zelfs buiten het dorp”, zegt Van Litsenburg nog steeds een beetje verbaasd. “Op een oude boerderij tussen de weilanden.” Maar ze vindt het er heerlijk. Ook werken is fijner geworden. “Ik ben veel rustiger en kan me beter concentreren. Dat hijgerige van de stad had effect op me, ik was snel geïrriteerd.”
Lees de rest van het artikel in Intermediair.