Het moet de parel worden van het nieuwe samenwerken: woonkeuken Mariahoeve in Den Haag. Over eten dat verbindt, en de nieuwe zakelijkheid.
Ontworpen door een interieurarchitect, betaald door crowdfunding, bedacht door welzijnsmedewerkers, samengebracht door WIN (Werken in Netwerken) en geboren dankzij een prijsvraag van de gemeente Den Haag. Duizelt het je al? Met al die verschillende partijen schuilt achter de Mariahoeve een behoorlijk ingewikkeld verhaal. Maar dat is juist ook het mooie van het project, vinden de betrokkenen. De ontmoetingsruimte van Mariahoeve wordt een gezellige woonkamer met keuken waar jongeren uit de buurt, ouderen uit de bovenwoningen en geestelijk gehandicapten van Middin vierentwintig uur per dag gezelligheid kunnen opzoeken. Maar laten we beginnen bij het begin.
Huiskamergevoel
Het begon eigenlijk allemaal op de LinkedIn-pagina Smaakmakers van WIN (Werken In Netwerken), waarop freelancers en organisaties elkaar opzoeken om, jawel, samen te Werken in Netwerken. Freelance architect Mariët Hendrikx zette er een oproep op. Ze had een prijsvraag gezien van de gemeente Den Haag om creatieve oplossingen te bedenken voor maatschappelijke problemen. Dat wilde ze wel. Wie wilde dat ook?
Er kwam een positieve reactie van Stef Beun, wijkmanager bij het Wijkcentrum Mariahoeve bij VOOR Welzijn in Den Haag. Hendrikx en Beun besloten eens samen koffie te drinken en de plannen te bespreken. Wat ze dan wilden gaan doen? Daar hadden ze toen eigenlijk nog geen idee van. Tijdens een brainstormsessie van een handjevol mensen van het wijkcentrum dat wilde meedenken, werd het idee van een woonkeuken geboren. “Eten verbindt,” zegt Beun. “Jong en oud, zwart en wit. Dat wérkt gewoon.” Er was al een keuken waarin vooral een team van gehandicapte jongeren lunches verzorgt. Een keuken konden andere betrokkenen ook wel gebruiken, zeiden ze. Ook de kerk uit de buurt heeft inmiddels toegezegd elke zondag te komen koken.
“Eten verbindt. Jong en oud, zwart en wit. Dat wérkt gewoon.”
Samen met het enthousiasme van de medewerkers uit het
wijkcentrum – Beun vertelt hen al twee jaar lang dat vernieuwing een constant onderdeel is van hun werk – ging de bal rollen. Schetsen van de keuken hangen inmiddels al aan de wand van de toekomstige woonkeuken. Buurtechtpaar Co en Hans koken er vanavond voor 28 buurtbewoners op een gasfornuisje waar net twee grote pannen op passen. “Het wordt hier opener zodat je ook van buiten kunt zien wat er gebeurt,” zegt Hendrikx. “En er komt een kookeiland.” “Een kookeiland?,” roept Co enthousiast “Hoera! Wanneer komt-ie?”
Crowdfunding
Daar kan Hendrikx nog niets over beloven. Omdat de Mariahoeve de prijsvraag niet won – die ging naar Seepje – komt het eerste deel van de financiering voor de Mariahoeve tot stand via crowdfunding. Iedereen kan met de koop van een straatsteen of een lamp al mede-eigenaar worden. “Iemand kocht alvast een kip,” geeft Beun als voorbeeld. “En toen de gemeente Ede laatst voor inspiratie op bezoek kwam, doneerde zij 75 euro.” Zo hopen Beun en Hendrikx op een vliegwieleffect. Met het ingezamelde bedrag vanuit de samenleving, willen ze vervolgens aankloppen bij grotere geldschieters, zoals ‘wijkbewoner’ Aegon.
De keuken kijkt uit op een ruimte met ouderwetse vierpersoonstafels en stoelen van triplex en verbleekte stof. “Dit willen we dus veranderen,” lacht Hendrikx. Ze wijst op de vrolijke tekeningen die aan de muur hangen. “Dat is hoe de woonkeuken eruit moet komen te zien.” Aan een lange tafel waar iedereen samen kan eten, staan allerlei verschillende stoelen die diversiteit symboliseren. “Ook handig,” zegt Hendrikx, “want dan kunnen verschillende mensen allemaal een stoel inbrengen.”
Slim samenwerken
Dit najaar beginnen Beun en Hendrikx alvast met het bouwen aan het terras. Dat hebben ze slim aangepakt door financiering te vragen aan de aangrenzende buren die meeprofiteren: een kinderdagverblijf, het stadsdeelkantoor en de Vereniging van Eigenaren. “Wij zijn de minst draagkrachtigen van iedereen,” zegt Beun. “Maar we sturen het wel aan.” Het terras kan toekomstige investeerders misschien overtuigen dat het idee van woonkeuken Mariahoeve gedragen wordt door de buurt. Zo groeit het plan voor sociale innovatie organisch verder, in kleine stapjes.
“Wij zijn de minst draagkrachtigen van iedereen. Maar we sturen het wel aan.”
Dat is nou precies het nieuwe samenwerken, vindt Irmgard Bomers, oprichter van WIN. “Het stopt niet, maar gaat steeds weer door.” De Mariahoeve belichaamt volgens Bomers ook een ander belangrijk aspect van deze nieuwe ondernemende manier van samenwerken: idealisme verbinden met zakelijkheid. Met dat doel startte Bomers WIN (bekijk hier haar pitch). “Ik geloof echt dat zzp’ers en organisaties elkaar in de toekomst goed kunnen versterken.” Daar zou ze met deze aanpak in Mariahoeve binnenkort eens flink gelijk in kunnen krijgen.
Gepubliceerd op nieuworganiseren.nu